Не пакідайце дзяцей без нагляду!!!

Адна з прычын узнікнення пажараў - дзіцячае свавольства, няўмелае абыходжанне з агнём і вогненебяспечнымі прадметамі дзяцей дашкольнага і малодшага школьнага ўзросту. Чаму гэта адбываецца? Адказ просты: у недастатковым навучанні дзяцей правілам пажарнай бяспекі. Навучанне - гэта пашырэнне ведаў, знаёмства з асноўнымі прычынамі ўзнікнення пажараў, прывіццё элементарных навыкаў асцярожнага абыходжання з агнём і ўменне правільна дзейнічаць у выпадку ўзнікнення пажару, выкананне патрабаванняў правілаў пажарнай бяспекі.

Дзецям неабходна тлумачыць небяспеку гульняў і свавольстваў з агнём, правілы засцярогі ў абыходжанні з электрабытавымі прыборамі. Навучыць дзяцей карыстацца першаснымі сродкамі пажаратушэння (агнятушыцелямі), выклікаць на дапамогу службу МНС. Дзеці павінны свядома выконваць у дзіцячым садку, дома, на вуліцы, у лесе патрабаванні правіл пажарнай бяспекі.

Найлепшы спосаб навучыць дзяцей правілам пажарнай бяспекі, гэта ўласны прыклад. Калі тата кажа, што нельга гуляць з запалкамі, але пры гэтым сам чыркае запальнічкай або кідае недакуркі, то эфекту наўрад ці можна дабіцца. Калі мама кажа не тапіць печ адчыненай, але сама забывае зачыніць дзверцы топачнай адтуліны - дзіця запомніць дзеянне. Лепшы спосаб зрабіць жыццё дзяцей бяспечным - самім правільна карыстацца электрапрыборамі, пячным ацяпленнем, быць асцярожнымі з агнём і ўласным прыкладам вучыць дзяцей.

Важныя правілы, якія абавязаны ведаць кожны дарослы: не пакідайце без нагляду дзяцей дашкольнага і малодшага школьнага ўзросту, не дазваляйце ім карыстацца лёгкімі на загаранне матэрыяламі; сочыце за газавымі і электрычнымі прыборамі; растлумачце дзіцяці, што нельга гуляць з лёгкаўзгаральнымі прадметамі і вадкасцямі (запалкі, запальніцы, аэразолі і т. д.), нельга паварочваць вентылі газавай пліты і калонкі, нельга чапаць рэжучыя і колючыя прадметы (нажы, нажніцы, іголкі і т. д.) ; у выпадку выяўлення пажару неадкладна тэлефанаваць па нумары 101.

Мы адусюль чуем - дзеці гэта самае дарагое, што ў нас ёсць, гэта кветкі жыцця, гэта наша будучыня? Мы самі свята ў гэта верым і гаворым пра гэта, аднак, ужо ў наступную хвіліну мы, не задумваючыся, бяжым у краму, ці да суседкі літаральна на хвіліначку пакінуўшы дзіця аднаго, займаемся сваімі справамі, не звяртаючы ўвагі на дзіця. Здавалася б, усяго 1 хвіліна, ну можа дзве ці тры. Ну, максімум пяць хвіліначак.

Паважаныя бацькі! Няўжо сумных прыкладаў недастаткова, каб усвядоміць, што ад трагедыі ніхто не застрахаваны. Ва ўсіх выпадках дзеці былі пакінутыя без нагляду на некаторы час. Ці варта зэканомлены час страчанага жыцця дзіцяці? Задайце сабе гэтае пытанне, калі ў чарговы раз зберацеся на адну хвіліначку збегаць у краму або выйсці да суседкі, пакінуўшы дзіця дома аднаго.

Узрост найбольшай рызыкі - 3-6 гадоў, калі малы не разумее ўсіх наступстваў. Забываючы пра тое, што ў дзяцей няма досведу, які дае разуменне небяспекі таго ці іншага дзеяння, няма навыкаў бяспечнага абыходжання з прадметамі, якія ўяўляюць пагрозу жыццю і здароўю, адсутнічае ўласцівая дарослым ахоўная рэакцыя на ўзніклую небяспеку, бацькі, пакідаюць навідавоку ці ў даступным для дзіцяці месцы запалкі, запальніцы, адчыненыя вокны, чым правакуюць дзяцей на небяспечныя гульні.

Дзеці ў сваіх гульнях часта капіююць дзеянні дарослых. Часцяком дзіця не ведае, да чаго могуць прывесці падобныя паводзіны. Дзеці церпяць з-за сваёй непадрыхтаванасці. Хоць навучанне навыкам правільных паводзін - абавязак бацькоў. Знайдзіце некалькі хвілін для таго, каб вывучыць з дзіцем тэлефоны экстраных службаў, раскажыце яму аб правілах паводзін у выпадку выяўлення паху дыму або пажару, дзе гуляць можна, а дзе не.

Дзіця з малодшага школьнага ўзросту павінна ведаць хатні адрас і нумар тэлефона. Навучыце яго карыстацца і мабільным тэлефонам, каб пры неабходнасці ён мог патэлефанаваць у службы экстранай дапамогі. Каля тэлефона замацуйце ліст паперы з усімі неабходнымі нумарамі. Раскажыце дзіцяці, пры якіх абставінах імі можна скарыстацца.

І, вядома, самі будзьце прыкладам для дзяцей.. Дзеці ідуць не парад, а ўчынкам, таму выконвайце правілы бяспекі разам!

І самае галоўнае, не пакідайце дзяцей без назірання, а тым больш адных!